Kilka myśli na niedzielę
Kochani
Pan Bóg, kiedy posłał na świat swojego Syna, stworzył najpierw konieczne warunki dla Niego. Zły duch od początków ludzkości zastawia na każdego człowieka pułapkę tuż przy jego narodzeniu. Jest to grzech pierworodny i czyhająca śmierć. Bóg wybrał więc Maryję, ustrzegł Ją od grzechu pierworodnego i unicestwił te diabelskie sidła. Ale to nie wystarczyło, bo przecież Chrystus Pan przyszedł na świat jako człowiek w pewnym miejscu i czasie, na pewnym stopniu rozwoju ludzkości, a był to patriarchat. Dlatego powołał sprawiedliwego i wierzącego mężczyznę – św. Józefa. Powołał go, żeby otoczyć opieką Maryję z Dzieciątkiem, żeby dać im status prawnej rodziny, co wówczas było bardzo ważne, i żeby wypełnić obietnicę złożoną domowi czyli rodzinie króla Dawida. Powołanie Józefa do życia, udoskonalenie Jego człowieczeństwa, rozwój Jego wiary i sprawiedliwości stały się doskonałym dziełem Bożej Opatrzności, a więc darem Boga dla świata. św. Józef jest darem Boga dla świata, podobnie jak jego święta Małżonka.
Św. Józef, podobnie jak my, miał na sobie skazę grzechu pierworodnego, dlatego jego wiara, nadzieja i miłość nie mogły być doskonałe. Mogły być tylko po ludzku, na ile człowiek może, doskonalone. Świadectwem walki o własne udoskonalenie są wątpliwości i cierpliwość Józefa. Nie miał jasnego poznania, że Dzieciątko Maryi jest Synem Bożym, dlatego planował postąpić najlepiej jak mógł człowiek: nie tyle święcie, co po prostu sprawiedliwie. Tyle Panu Bogu wystarczyło, resztę dopełnił swoją łaską i niezwykłym objawieniem, w którym wyjaśnił wszystko Józefowi.
Św. Józef jest dla nas wzorem ludzkich cnót. Dużo się mówi w kościele o Cnotach Bożych: wierze, nadziei i miłości. Nie zapominajmy jednak, że są to tzw. „cnoty wlane”, a więc pochodzą z Łaski Bożej, którą Bóg rozdziela w sobie tylko wiadomy sposób ludziom, w których sobie upodobał. Nie zapominajmy, że jako ludzie, jesteśmy też dziełem Bożym i także stać nas na pewne cnoty, a są to: roztropność, sprawiedliwość, umiarkowanie i męstwo. Nad tymi cnotami możemy zawsze pracować, ich możliwości należą do naszego ludzkiego „wyposażenia”, możemy własnymi siłami je pielęgnować. Bóg dopełni resztę.
